Urodził się 27 października 1929 roku we Lwowie. Z pięciorga rodzeństwa została tylko starsza o dwa lata siostra Teresa, trzej bracia i siostra zmarli wcześniej.
W 1933 roku, po śmierci ojca Władysława, pracownika poczty polskiej, rodzina przeniosła się do Kołomyi, gdzie matka Tadeusza Brzezińskiego, Franciszka, pracowała jako intendentka w bursie polskiej.
W roku 1936 rozpoczął naukę w szkole powszechnej, do czerwca 1939 roku ukończył trzy klasy szkoły polskiej, a w 1941 roku klasę czwartą - już pod okupacją sowiecką. W 1940 roku jego matka wyszła powtórnie za mąż za Karola Konarskiego. W Kołomyi rodzina powiększona o dwóch braci - Andrzeja i Wacława - przeżyła wojnę.
W maju 1945 Tadeusz Brzeziński z rodziną wyjechał na „ziemie odzyskane”, początkowo do Poznania, następnie do Krzyża. Ukończył gimnazjum w Trzciance, gdzie zdał maturę. Z powodu zaangażowania w życie religijne parafii nie został przyjęty na studia dziennikarskie.
W 1950 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Herburtowie koło Krzyża, a od 1951 roku w szkole podstawowej w Krzyżu, gdzie uczył historii, geografii i wychowania fizycznego. Ukończył państwowy kurs nauczycielski, w latach 1955-1958 zaoczne studia nauczycielskie w Poznaniu, a w latach 1961-1966 zaoczne studia magisterskie w Opolu.
Od 1967 do przejścia na emeryturę w 1991 roku był dyrektorem szkoły podstawowej Krzyżu, od 1973 także gminnym dyrektorem szkół.
Był aktywnym działaczem ZHP, założycielem harcerstwa w Krzyżu i jego wieloletnim instruktorem. Pracował również w samorządzie miejskim i wojewódzkim, m.in. po 1990 roku był przez dwie kadencje przewodniczącym Rady Miejskiej w Krzyżu.
Za pracę w oświacie, harcerstwie i samorządzie był wielokrotnie nagradzany. Cztery razy otrzymał Nagrodę Ministra Oświaty, medal „Za Wybitne zasługi w Rozwoju Oświaty Województwa Pilskiego”, Medal Rodła. Odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Przeżył 95 lat.
0
0
0
0
0
0
Jednogłośne absolutorium i brak wotum zaufania
Jako mieszkaniec, który naprawdę interesuje się sprawami gminy i ogląda wszystkie sesje, uważam, że Rada Miejska pokazała charakter i odpowiedzialność. Wstrzymanie się od przyznania wotum zaufania to nie akt złośliwości, tylko sygnał, że radni nie są od klepania wszystkiego, co burmistrz powie, tylko od kontrolowania i dbania o interes mieszkańców. Co ważne – radni jasno uzasadnili swoją decyzję, więc nikt nie może powiedzieć, że to było bez podstaw. Nie chodzi o robienie polityki, tylko o uczciwość wobec nas – mieszkańców. W końcu to rada ma patrzeć władzy na ręce. Brawo za odwagę i jasne pokazanie, że gmina jest najważniejsza. A swoją drogą – artykuł jest mocno stronniczy i wygląda na napisany przez sam Urząd Miasta albo na jego zlecenie, więc dobrze, żeby mieszkańcy znali też drugą stronę. Zachęcam wszystkich, żeby obejrzeli nagranie z obrad sesji i sami wyciągnęli wnioski.
Mieszkaniec Wielenia
11:20, 2025-07-02
Jednogłośne absolutorium i brak wotum zaufania
Art jednostronny pusany na zamówienie burmistrz. Autor zapomniał napisać że 2024 to kolejne kredy, bezprawne premie 3600zł co miesiąć, złozenie wniosku do Wód Polskich o drastyczne podwyżki wody, chęć nałożenia maksymalnych podwyżek podatku - najlepiej wszystko na maxa, podwyżka wynagrodzenie burmistrz na maxa, niechęć do naprawy drabiny w OSP
Obywatel
15:12, 2025-07-01
Jednogłośne absolutorium i brak wotum zaufania
To jakaś schizofrenia radnych😮
?
12:05, 2025-07-01
Skarbówka zlicytuje Twój majątek
tu komornik!
puk! puk!
10:10, 2025-05-14
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz