Dzisiaj ma ruszyć proces apelacyjny ws. pomocnictwa w zabójstwie poznańskiego dziennikarza Jarosława Ziętary

Apelację od nieprawomocnego wyroku uniewinniającego Mirosława R., ps. Ryba, i Dariusza L., ps. Lala skierował do sądu II instancji prokurator. Sąd Apelacyjny w Poznaniu ma rozpoznać sprawę w poniedziałek.

W poniedziałek ma ruszyć proces apelacyjny ws. uprowadzenia, pozbawienia wolności i pomocnictwa w zabójstwie poznańskiego dziennikarza Jarosława Ziętary. W 2022 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu nieprawomocnie uniewinnił oskarżonych.

Według ustaleń prokuratury, we wrześniu 1992 roku, oskarżeni, podając się za funkcjonariuszy policji, podstępnie doprowadzili do wejścia Ziętary do samochodu przypominającego radiowóz policyjny. Następnie przekazali go osobom, które dokonały jego zabójstwa, zniszczenia zwłok i ukrycia szczątków. Oskarżeni nie przyznają się do winy.

Ponad 60-letni obecnie Mirosław R. i ponad 50-letni Dariusz L., byli w pierwszej połowie lat 90. pracownikami poznańskiego holdingu Elektromis, którego działalnością interesował się Ziętara. W toku postępowania śledczy ustalili, że oskarżeni działali wspólnie z inną, nieżyjącą już osobą.

Proces Mirosława R., ps. Ryba, i Dariusza L., ps. Lala, oskarżonych o uprowadzenie, pozbawienie wolności i pomocnictwo w zabójstwie dziennikarza Jarosława Ziętary toczył się przed Sądem Okręgowym w Poznaniu od stycznia 2019 roku. W październiku 2022 roku sąd uniewinnił oskarżonych od zarzucanych im czynów.

Sędzia Sławomir Szymański w uzasadnieniu wyroku wskazał na ogrom pracy i starań, jakie wykonała prokuratura w celu wyjaśnienia tej "jednej z najbardziej tajemniczych spraw, które wystąpiły w Polsce po roku 1989". Wskazał, że same akta liczą niemal 90 tomów, a w toku postępowania przygotowawczego zgromadzono liczne materiały i zeznania osób, które mogły mieć jakąkolwiek wiedzę na temat tego, jakie były ostatnie dni Jarosława Ziętary, jaka była jego działalność dziennikarska, a także jego życie prywatne.

Sędzia podkreślił, że w gruncie rzeczy to, co doprowadziło do tego, że sąd "musiał wydać wyrok uniewinniający, to ocena jedynych trzech dowodów, które w ocenie prokuratury miały stanowić podstawę do przyjęcia, że rzeczywiście oskarżeni mieli wspólnie z Romanem K. porwać Jarosława Ziętarę sprzed jego domu, następnie zawieść nie wiadomo gdzie, gdzie też Jarosław Ziętara miał zostać pozbawiony życia".

Sędzia tłumaczył, że dowody te to zeznania kluczowych świadków w sprawie, czyli zeznania Jerzego U., który miał widzieć moment porwania Ziętary, zeznania Macieja B. ps. "Baryła", poznańskiego gangstera, który według prokuratury miał być naocznym świadkiem podżegania do zabójstwa dziennikarza, oraz zeznania Marka Z. Sędzia odnosząc się bardzo szczegółowo do zeznań tych świadków podkreślił, że każda z tych osób miała jakiś konflikt z prawem, i "każda z tych osób na różnym etapie postępowania wskazywała, że prokuratura zapraszając ich na przesłuchanie, przedkładała im propozycje wsparcia ich dążeń do polepszenia ich sytuacji prawnej". Sędzia wskazał w uzasadnieniu, że to, iż świadkowie ci mieli konflikt z prawem "nie torpeduje" ich wiarygodności, natomiast - jak mówił - w relacjach tych świadków są liczne nieścisłości, które powodują, ze zeznania te są "niezwykle niespójne", niestabilne i wewnętrznie sprzeczne.

W uzasadnieniu wyroku sędzia odniósł się także do kwestii, na której - jak mówił - koncentrowało się postępowanie prokuratorskie, czyli wykazaniu, że "ze strony Jarosława Ziętary groziło Elektromisowi i osobom tam pracujących jakieś rzeczywiste zagrożenie".

"Ja nie kwestionuję, że Jarosław Ziętara był dobrze zapowiadającym się dziennikarzem, widać, że to było jego powołanie (...) natomiast jego dorobek dziennikarski, siłą rzeczy, z uwagi chociażby na wiek, nie był specjalnie rozbudowany, wręcz ubogi" - mówił. Dodał, że "oczywiście zgodzić się należy z podnoszonym przez prokuratora stwierdzeniem, że dziennikarz, czy każda inna osoba jest niebezpieczna nie w związku z tym, jakie informacje już przekazała, a z tymi informacjami, które może przekazać - ja się z tym całkowicie zgadzam. Natomiast musimy mieć jakikolwiek punkt zaczepienia, wskazujący na to, że rzeczywiście Jarosław Ziętara takim materiałem dysponował, a tego - mimo przeglądnięcia wszystkich materiałów, które znaleziono u niego w biurku, w pracy, czy też prywatnie - nie znaleziono. To, że pojawia się nazwa Elektromis, że pojawia się nazwisko Mariusza Ś. w jego notatkach - to jest za mało" - mówił.

Sędzia podkreślił także, że "prokurator zarzucając oskarżonym popełnienie czynów dokonał +selekcji informacji+ wynikających z zebranego materiału; te które pasowały uznał za wiarygodne, te które nie pasowały uznał za niewiarygodne" - zaznaczył sędzia.

Na początku 2022 roku, w innym procesie, Sąd Okręgowy w Poznaniu uniewinnił oskarżonego o podżeganie do zabójstwa Ziętary byłego senatora Aleksandra G. W styczniu 2024 roku orzeczenie to podtrzymał sąd apelacyjny, zaś w grudniu ub. roku Sąd Najwyższy oddalił kasację prokuratury od tego wyroku.

Jarosław Ziętara urodził się w Bydgoszczy w 1968 roku. Był absolwentem poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Pracował najpierw w radiu akademickim, później współpracował m.in. z "Gazetą Wyborczą", "Kurierem Codziennym", tygodnikiem "Wprost" i "Gazetą Poznańską". Ziętara zajmował się m.in. tematyką tzw. poznańskiej szarej strefy. Z tego powodu - jak wynika z ustaleń prokuratury - miał zostać uprowadzony i zabity.

Ostatni raz Ziętarę widziano 1 września 1992 r. Rano wyszedł do pracy, ale nigdy nie dotarł do redakcji "Gazety Poznańskiej". W 1999 r. Ziętara został uznany za zmarłego. Ciała dziennikarza do dziś nie odnaleziono.

W 2022 r. decyzją prezydenta RP Jarosław Ziętara został pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju niezależnego dziennikarstwa. Od kilku lat Jarosław Ziętara jest także patronem przyznawanej przez Press Club Polska nagrody za dziennikarstwo śledcze.

Anna Jowsa (PAP)

ajw/ mick/