Moje gitarowe miłości

Z miłością jest trochę, jak z grypą. Większość z nas przez to przechodzi. Lekarstwa nie ma, są nie do końca skuteczne szczepionki, ale jak się tego „wirusa” złapie, to i tak swoje trzeba odcierpieć.

Moja przygoda z miłością rozpoczęła się bardzo wcześnie, około 12. roku życia. To wtedy nauczyłem się grać na gitarze. Dzisiaj, po latach na scenie i tysiącach prześpiewanych piosenek, mogę zaryzykować twierdzenie, że podmiotem lirycznym co drugiej jest właśnie miłość.

Pierwsza, którą poznałem, to „Biały miś”, grany na cztery akordy hit obozowych ognisk, wakacyjnych podrywów i weselnych parkietów lat 70. i 80. Niestety, to piosenka o miłości odrzuconej - „lecz dziewczyna jest już z innym i pozostał mi po niej biały miś” - co na jakiś czas zniechęciło mnie do kochania, no bo przecież w takim razie nie warto.

Później było już lepiej: wpadało się w fazę zauroczenia, dzięki czemu w repertuarze zagościły piosenki o pierwszej miłości „Kocham Cię jak Irlandię” (Kobranocka). I chociaż niektórzy przestrzegali, że „pierwsza miłość to nie miłość”, wpadaliśmy w nią po uszy. A przy „Kocham Cię, kochanie moje” (Maanam) ostro zdzieraliśmy gardła.

Potem nadszedł czas refleksji - po pierwszych doświadczeniach śpiewało się, już w czasie przeszłym, „mogłaś moją być, a nie byłaś” (Lady Pank) albo „Byłaś serca biciem” (Andrzej Zaucha). Były też miłosne songi na zasadzie deklaracji: „będziesz moją panią” (Marek Grechuta) czy, po angielsku, zapewnienia, że „Only You” (Yazoo) i nikt inny.

Zdarzały się też miłości powściągliwe - „niewiele Ci mogę dać” (Perfect), obiecujące - „odkryjemy miłość nieznaną” (Alicja Majewska), tęskne („Gdybyś kochał, hej!”), niekiedy wręcz heroiczne - „Z nim będziesz szczęśliwsza” (Stare Dobre Małżeństwo), a nawet erotyki-recepty „Jesteś lekiem na całe zło”(Krystyna Prońko).

Jednak - acz przykładów, jak o nią dbać (nomen omen: „Dbaj o miłość” Tadeusz Nalepa) jest bez liku - uniwersalnego przepisu na szczęśliwą miłość nie znajdziemy. Każde uczucie do drugiej osoby jest jedyne i niepowtarzalne, więc nie oglądajmy się na innych i po prostu „róbmy swoje” (Wojciech Młynarski).

A że coraz bliżej Walentynki, dlatego „wszystkim zakochanym” (Skaldowie) życzę nieskończonej miłości i polecam „Weź nie pytaj, weź się przytul...” (Paweł Domagała).